It is Never Too Late to Become a Grandmaster

Περιγραφή

It is Never Too Late to Become a Grandmaster

Εδώ και 10 χρόνια αγωνίζομαι σε τουρνουά σε μια ιδιαίτερη κατηγορία στη βαθμολογία – ως “βετεράνος”. Στην αρχή με μπέρδεψε αυτό. Σύντομα όμως, συνειδητοποίησα ότι πάντοτε και σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, η λέξη “βετεράνος” έχει μια ευγενής σημασία. Οι φίλοι μου, μου κάνουν συχνά την ερώτηση: “Βλαντιμίρ, δεν έχεις βαρεθεί να παίζεις σκάκι;”. Πάντα απαντώ: “Όχι, δεν βαριέμαι. Πού αλλού μπορείς να βρεις τέτοιο τεράστιο χώρο για αυτοέκφραση!”.

Ο Steinitz είπε κάποτε: «Το σκάκι δεν είναι για τους ψυχικά αδύναμους», . Συμφωνώ 100%! Οι σκακιστές δεν χρειάζονται φουσκωμένους μύες, χρειάζονται έναν σταθερό νευροψυχικό οργανισμό. Πώς αλλιώς μπορείς να αντισταθείς στη συνεχή πίεση που βιώνει κάθε νευρικό κύτταρο του σκακιστή; Δεν μου αρέσει πάντα αυτή η διαρκής μάχη με το άγχος που σε περιβάλλει, ειδικά όταν κάνεις λάθος σε μια θέση που κερδίζει. Και τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε ένα άλλο «πρόβλημα» – απίστευτα ισχυρές μηχανές υπολογιστών που χρησιμοποιούν επιδέξια οι νεότεροι παίκτες στην προετοιμασία τους για τις παρτίδες τους.

Όμως, όταν κερδίζεις μια όμορφη παρτίδα ή όταν εισάγεις μια θεωρητική καινοτομία που επινοήθηκε στο σπίτι (ακόμα και με τη βοήθεια ενός υπολογιστή) ή όταν αμύνεσαι σε μια απελπιστικά δύσκολη θέση, πόσο υπέροχο είναι! Και σε τέτοιες στιγμές δεν σκέφτεσαι τι είναι το σκάκι – είναι επιστήμη, τέχνη ή άθλημα; Σε τέτοιες στιγμές, είναι απλώς μέρος της ζωής σου! Λοιπόν, ήρθε η ώρα να το τελειώσουμε εδώ, και στο τέλος, απλώς να πούμε στον αγαπητό αναγνώστη, πόσο απίστευτα ενδιαφέρον είναι να είσαι ενεργός σκακιστής, ακόμα και βετεράνος.

~ Vladimir Okhotnic